Διακεκριμένοι Περιστεριώτες: Επενδύοντας στην ορεινή ανάπτυξη και τον παραδοσιακό Τουρισμό (μέρος 1ο) – Βο(υ)ας και Νεκταρίνι

Παραδοσιακός ξενώνας ορεινής περιοχής Καρπενησίου με πέτρινο υπόβαθρο και ξύλινο οίκημα τύπου “Φιλανδίας”

Η χώρα μας, διαθέτει πανέμορφες περιοχές τόσο κοντά στη θάλασσα, όσο και στα βουνά της. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα έχει υπάρξει έκρηξη επενδύσεων σε τουριστικά καταλύματα στην ορεινή Ελλάδα, που μάλιστα επιδοτούνται γενναία από το ΕΣΠΑ και άλλα επενδυτικά ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα.

Πρωταθλητές σε επενδύσεις αυτής της κατηγορίας έχουν αναδειχθεί η πανέμορφη Ευρυτανία και η ορεινή Αρκαδία. Η πρώτη είχε και έχει την τύχη της στήριξης των οικογενειών Καραμανλή και Μπακογιάννη, η δε δεύτερη των πάλαι ποτέ Αρκάδων του ΠΑΣΟΚ, Λαλιώτη, Σπυρόπουλου, κλπ., που φρόντισαν για την “προνομιακή” μεταχείριση αυτών των δύο περιοχών σε ότι αφορά τα τουριστικά επενδυτικά προγράμματα, από την δεκαετία του '90 και μετά.

Επενδύσεις εκατομμυρίων Ευρώ έγιναν από τότε μέχρι σήμερα, σ' αυτές τις δύο περιοχές, με το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων να αποτελούν ευρωπαϊκές επενδύσεις. Ανάμεσα σ' αυτούς που έκαναν επενδύσεις αυτού του είδους, υπάρχουν και δύο επιφανείς οικογένειες Περιστεριωτών, που φαίνεται ότι προτίμησαν να καταθέσουν τις “οικονομίες” τους για να εξασφαλίσουν το μέλλον τους, σε περιβάλλον με απόλυτη ηρεμία.
Πέτρινος ξενώνας Καρπενησίου. Κατασκευή σύμφωνα με την τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική

Βέβαια, να διευκρινίσουμε ότι οι συγκεκριμένοι Περιστεριώτες και πρέπει να θεωρηθούν άξιοι γι' αυτό, και εργάσθηκαν σκληρά, κυρίως μέσα από την τοπική πολιτική σκηνή, αφού για μία ολόκληρη σχεδόν δεκαπενταετία ήταν, -ο ένας συνεχίζει να παραμένει-, δημοτικοί Άρχοντες και υπηρεσιακοί παράγοντες, στην Πόλη του Περιστερίου, με κομβικές μάλιστα αρμοδιότητες στις προμήθειες του Δήμου. Αν ψάξει κανείς για τις επενδύσεις τους στον ιδιωτικό τομέα θα βρει ότι ο ένας διαθέτει οικογενειακό κατάστημα επισήμου κρατικού Τζόγου, ο δε άλλος ακίνητα, η απόκτηση των οποίων έγινε πριν αυτά, όλως τυχαίως, αποχαρακτηρισθούν και αποδεσμευθούν από την δημοτική αρχή.

Αυτά, βέβαια, είναι συνήθεις πρακτικές του ιδιωτικού οικονομικού γίγνεσθαι στην Πόλη του Περιστερίου και κανείς δεν μπορεί να τους προσάψει τίποτα, αφού δεν είναι οι μόνοι δημοτικοί άρχοντες που έχουν καταφέρει την τελευταία δεκαπενταετία να αναπτύξουν και αυξήσουν τα προσωπικά και οικογενειακά τους περιουσιακά στοιχεία σε σχέση με αυτά που είχαν πριν αποφασίσουν να “θυσιαστούν” για το κοινό καλό και προσφέρουν στην πόλη, δραστηριοποιούμενοι μέσα από τις δημοτικές διοικητικές δομές της ως πολιτικοί και μάλιστα “εξουσιαστές”.

Το Vukentra.gr σήμερα παρουσιάζει δύο τέτοιες περιπτώσεις, άξιων δημοτικών αρχόντων της Πόλης, που πρόκοψαν, επενδύοντας πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά στον ορεινό τουρισμό. Δεν έχουν σημασία τα ονόματα και γι' αυτό δεν αναφέρονται, εξάλλου η συγκεκριμένη παρουσίαση γίνεται μόνο και μόνο για να αποτελέσει παράδειγμα και υπόδειγμα για τους νέους που δραστηριοποιούνται στα δημοτικά δρώμενα της πόλης και ειδικότερα να δείξει σ' αυτούς τι μπορεί να πετύχουν στη ζωή τους, εφόσον το πράξουν με πάθος και αυτοθυσία, -για το καλό πάντα της πόλης και των δημοτών της-, και όχι επιφανειακά και συμπληρωματικά των ηγετών τους, όπως συμβαίνει σήμερα...

Βλέπετε οι “θυσίες” φέρνουν πάντα την “ανταμοιβή”...της καταξίωσης, κοινωνικής και οικονομικής...

Εν αρχή η πανέμορφη Ευρυτανία και ο μικρός γραφικός παραδοσιακός οικισμός Γοριανάδες...
Γοριανάδες Ευρυτανίας. Είναι διακριτό ότι από εγκαταλελειμμένος ορεινός οικισμός έχει μετασχηματισθεί σε τουριστικό προορισμό με θαυμάσιες εγκαταστάσεις

Την πανέμορφη αυτή περιοχή επέλεξαν για να επενδύσουν στον ορεινό τουρισμό, δύο επίλεκτα στελέχη της πόλης που αποτελούν πλέον, σύμφωνα με τις “κακές γλώσσες”, και συντρόφους στη ζωή... Οι δυο τους γνωρίσθηκαν στις αρχές της πρώτη δεκαετίας του 21ου αιώνα, όταν η μία ήταν κυρίαρχος δημοτικός άρχοντας με αρμοδιότητα “να καθαρίσει” την πόλη από τα σκουπίδια και να φυτέψει τις ρούγες και τα σοκάκια της με πράσινο και ο δεύτερος νεοπροσληφθείς ανατέλλον αστέρας των διακηρύξεων, των διαγωνισμών και των προμηθειών στον τομέα της, με ειδίκευση επί παντός επιστητού και προτίμηση στις επισκευές οχημάτων του δήμου και την ασφάλιση των ακινήτων του.

Για να είμαστε, όμως, δίκαιοι αναφέραμε ότι είναι σημαντικά στελέχη και κάτοικοι αυτής της πόλης, κάτι που δεν ευσταθεί ως προς την ουσία, αφού κατάφεραν και “μετακόμισαν” σε ήσυχο και πολύ πράσινο προάστιο, -στο γιατάκι που έρχεται από τα βάθη του χρόνου ως προικώο-, προάστιο που ήταν γνωστό στους κατοίκους της Αττικής για τις παραδοσιακές ταβέρνες και τους φούρνους της. Για να μην μένουν μάλιστα αδρανείς μετά τις δημοτικές και όχι μόνο υποχρεώσεις τους, όπως και τις αργίες και τα σαββατοκύριακα, άνοιξαν και λειτουργούν μικρής δυναμικότητας “κάβα” ποτών και γλυκισμάτων. Από αυτή την “κάβα” μάλιστα συνεργάσθηκαν, σύμφωνα με πληροφορίες, με μεγάλες προμηθευτικές εταιρίες (του δήμου;) σε ότι αφορά τα επαγγελματικά δώρα που οι τελευταίες δίνουν κατά τις εορταστικές περιόδους στους πελάτες τους.
Μεγάλο Χωρίο Ευρυτανίας – Παραδοσιακός οικισμός που έχει μετασχηματισθεί σε διακριτό ορεινό τουριστικό προορισμό υψηλής στάθμης

Οι επενδύσεις στην πανέμορφη ορεινή Ευρυτανία
Η εμπειρία τους αυτή, τους παρακίνησε να αναζητήσουν νέες επενδυτικές ευκαιρίες προκειμένου να “εξασφαλίσουν” το μέλλον τους, αν και το “κομπόδεμα” που διέθεταν πιθανόν να μην έφθανε για το ξεκίνημα της νέας δραστηριότητας που είχαν σχεδιάσει, αφού σύμφωνα με συγκεκριμένες πληροφορίες προσέτρεξαν και σε πολύ υψηλότραπεζικό δανεισμό, αν και η στήλη προς το παρόν δεν έχει μπορέσει να το διασταυρώσει.

Αναλυτικά:

α). Η πρώτη επένδυσή τους

Έγινε το 2006, ήταν μάλλον διερευνητική και αφορούσε την αγορά μίας μικρής έκτασης 4.698.33 τετραγωνικών μέτρων στη θέση Πυργάκι του Δήμου Καρπενησίου, που στοίχισε ως αγορά, σύμφωνα με επίσημα και δημοσιοποιημένα στοιχεία μόλις 1.226,66 ευρώ. Τοπικοί παράγοντες της κτηματικής αγοράς εκτιμούν ότι επρόκειτο πιθανόν για εγκαταλελειμμένη χορτολιβαδική έκταση, που στην αγροτική διάλεκτο ονομάζεται “χέρσο” χωράφι και γι' αυτό ίσως είχε μικρή αποτίμηση ως αξία αγοράς. Οι ίδιοι διατυπώνουν την άποψη ότι αγορές αυτής της αξίας συνήθως εξελίσσονται σε μεγάλες ευκαιρίες, αν και απαιτούν γνώση του τόπου και του οικονομικού γίγνεσθαι της περιοχής.
Ολοκληρωμένο ξύλινο τμήμα ξενώνα. Εμβαδό εσωτερικού 500 τετρ. μέτρα περίπου. Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου συνεχίζεται

β). Η δεύτερη επένδυση

Έγινε το 2008 και αφορούσε την αγορά κτίσματος 308,65 τετραγωνικών μέτρων, με οικόπεδο 459,56 τετραγωνικών μέτρων συνολικά, στο Μεγάλο Χωριό (τότε κοινότητα Ποταμιάς), δημοτική κοινότητα του Δήμου Καρπενησίου, γνωστή και ως η κοινότητα των πέτρινων σαλέ, από την υπόθεση του Μιχάλη Λιάπη, της οικογένειας των Καραμανλή.

Φαίνεται ότι το συγκεκριμένο ζεύγος των διακεκριμένων “Περιστεριωτών”, έπεσε σε πολύ μεγάλη ευκαιρία, αφού για το 50% του οικοπέδου και του κτίσματος που ήταν μέσα σ' αυτό κατέβαλαν μόνο26.788.74 ευρώ.

Κτηματομεσιτικοί και τουριστικοί παράγοντες της τοπικής αγοράς, μιλούν για επιχειρηματικό ένστικτο των δύο “Περιστεριωτών”, αφού πρόκειται για μία εξωπραγματική επενδυτική ευκαιρία, δηλώνοντας ότι την συγκεκριμένη χρονική περίοδο οι τιμές των κτιρίων αυτής της μορφής και έκτασης ήταν διαμορφωμένες στο 400% αυτής που “πέτυχαν”, λαμβανομένου υπόψη ότι επρόκειτο για επαγγελματικό αδειοδοτημένο κτίριο τουριστικού επαγγελματικού αντικειμένου, αν και οι πληροφορίες αυτές ελέγχονται ακόμη ως προς την ακρίβεια τους. Σήμερα, το κτίριο υπό την νέα ιδιοκτησία του, ανακαινισμένο λειτουργεί ως παραδοσιακός τουριστικός ξενώνας.
Το ικανού πάχους τοιχίο προστατεύει τον ξενώνα και τον περιβάλλοντα χώρο από τα νερά του δρόμου, λόγω της μεγάλης κλίσης του εδάφους

γ). Η τρίτη επένδυση

Το 2009 είναι η χρονιά των επενδυτικών ευκαιριών του ζεύγους, αφού προχωρούν σε νέα αγορά Οικοπέδου μετά κτίσματος στο γραφικό χωρίο και σήμερα δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Καρπενησίου Γοριανάδες, συνολικής έκτασης 3.902.23 τετρ. μέτρων το οικόπεδο και 199.95 τετρ. μέτρων το κτίσμα που υπήρχε μέσα σ' αυτό.

Πρόκειται για την ποιο υψηλού κόστους επένδυση που πραγματοποιεί στην περιοχή της Ευρυτανίας το ζεύγος των διακεκριμένων “Περιστεριωτών”, αφού καταβάλει το εξωπραγματικό για την περιοχή ποσό των 300.192.96 ευρώ για την συγκεκριμένη αγορά, αν και υπάρχει σχετική σύγχυση για το πραγματικό ποσό που τελικά καταβλήθηκε από αυτούς, αφού σύμφωνα με δημοσιοποιημένα έγγραφα έχει αρχικά αναφερθεί το ως συνολικά καταβεβλημένο ποσό αγοράς 237.636.24 ευρώ, σε δεύτερη έγγραφο 300.192.96 ευρώ και στο ποιο πρόσφατο δημόσιο έγγραφο 252.736.24 ευρώ.

Όποιο από τα τρία ποσά που αναφέρονται στα τρία δημοσιοποιημένα έγγραφα και να ισχύει, το συνολικό τίμημα που καταβλήθηκε για την συγκεκριμένη επένδυση από τους δύο διακεκριμένους “Περιστεριώτες”, θεωρείτε από την τοπική κοινωνία εξωπραγματικό, αφού την χρονική περίοδο που πραγματοποιήθηκε (Γοριανάδες) ήταν ουσιαστικά ένα εγκαταλελειμμένο ορεινό χωριό, με μετρημένους στα δάχτυλα κατοίκους μεγάλης ηλικίας και με τα λίγα σπίτια του υπό κατάρρευση λόγω εγκατάλειψης.
Ο ξενώνας από την απέναντι “πλαγιά” - Το δασικό περιβάλλον είναι φανταστικό

δ). Η τέταρτη (και τελευταία) επένδυση

Το 2009, το ζεύγος επενδύει για δεύτερη φορά εντός του έτους, σε γη πάλι στην Ευρυτανία. Αυτή την φορά αγοράζει αγροτική ή πιθανόν δασική γη συνολικής έκτασης 13.220.92 τετρ. μέτρων στη θέση Άγιος Νικόλαος του Δήμου Καρπενησίου, κατά το πρώτο και τρίτο δημόσιο έγγραφο (στο δεύτερο έγγραφο αναφέρεται η θέση Πυργάκι) και καταβάλει γι' αυτή το συνολικό ποσό των 13.200.92 ευρώ μόνο.
Ολοκληρωμένη εικόνα της αρχικής διαμόρφωσης περιβάλλοντος χώρου και πρόσθετων οικημάτων τουριστικής επένδυσης. Πρόκειται για πολύ αξιόπιστη και μεγάλου κόστους κατασκευή

Η επενδυτική δραστηριότητα συνεχίζεται

Το να αγοράζει κάποιος γη χωρίς να την αξιοποιεί δεν θεωρείται σοφή οικονομική πρακτική, αφού πέραν των άλλων η επένδυση πρέπει να “βγάλει” ή μάλλον να επιστρέψει τα λεφτά που ξοδεύτηκαν με κάποιο μικρό ή μεγάλο κέρδος. Με άλλα λόγια και επί της ουσίας, όταν ξοδεύεις μέσα σε τρία χρόνια (2006-09) περισσότερα από 342.000 ευρώ, -έστω κι αν αυτά είναι συμβατικά-, για να αγοράσεις γη, δεν το κάνεις για να εξασφαλίσεις τα γεράματά σου, πόσο μάλλον όταν αυτή δεν είναι καλλιεργήσιμη και μάλιστα με την πάροδο του χρόνου μπορεί να χαρακτηριστεί δασική και να χαθεί, χωρίς καμία αποζημίωση... Το κάνεις γιατί κατά νου έχεις και πρόσθετες επενδύσεις προκειμένου να σου αποδώσουν κέρδη σε ετήσια βάση και γιατί όχι να αποκτήσουν υπεραξίες.

Αυτό έπραξε, κατά τα φαινόμενα και το συγκεκριμένο ζεύγος των διακεκριμένων “Περιστεριωτών”. Σύμφωνα με πληροφορίες που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, μετά την αγορά των ακινήτων κι απ' το 2010 και μετά προχώρησε σε μία σειρά βελτιώσεων και κατασκευών στην γη που απέκτησε στην Ευρυτανία προκειμένου να δημιουργηθούν τουριστικές εγκαταστάσεις ορεινού τουρισμού.

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν γνωρίζουμε αν για όλα αυτά που έγιναν από το 2010 και μετά, το ζεύγος πήρε κάποιο τραπεζικό δάνειο, εντάχθηκε σε κάποιο από τα επιδοτούμενα ευρωπαϊκά προγράμματα ή διέθεσε κάποιο σημαντικό ποσό από το “κομπόδεμά” του, σημασία έχει ότι τα πράγματα γι' αυτό πήγαν πολύ καλά και σήμερα διαθέτει σε λειτουργία και εκμεταλλεύεται σύμφωνα με πληροφορίες τρεις σημαντικές εγκαταστάσεις ορεινού τουρισμού στην ευρύτερη ορεινή περιοχή του Δήμου Καρπενησίου.

Η πρώτη Τουριστική Εγκατάσταση στο Μεγάλο Χωριό Καρπενησίου (Παραδοσιακός ορεινός ξενώνας)

Το παλιό οίκημα των 308,65 τετρ. μέτρων στο οποίο το ζεύγος κατέχει από κοινού το 50% (το υπόλοιπο 50% ανήκει σε άλλον επενδυτή), ανακαινίσθηκε σύμφωνα με την τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική και σήμερα λειτουργεί ως πρότυπος ορεινός τουριστικός ξενώνας.
Ξύλινο τουριστικό συγκρότημα στην ορεινή Ευρυτανία με πέτρινη διαμόρφωση κοινόχρηστων χώρων

Η δεύτερη τουριστική Εγκατάσταση

Πρόκειται για πολύ σημαντική επένδυση, αφού όλα έγιναν από την αρχή. Κατασκευαστικά αποτελείτε από το υπόγειο – ισόγειο από μπετόν αρμέ και το ξύλινο τύπου κύριο κτίριο, -τύπου Φιλανδίας-, συνολικού εμβαδού 500 περίπου τετρ. Μέτρων, που “τοποθετήθηκε” πάνω του. Ο περιβάλλον χώρος διαμορφώθηκε σε σκαλωτά επίπεδα με κυρίαρχα στοιχεία την Παιδική Χαρά και την Πισίνα. Αν αναρωτηθεί κανείς τί χρειάζεται η ύπαρξη Πισίνας και Παιδικής Χαράς σε ένα ορεινό σαλέ, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Ξενώνες λειτουργούν ως ενοικιαζόμενα δωμάτια και η ύπαρξη αυτών των δύο στοιχείων είναι υποχρεωτική προκειμένου να ενταχθούν στα “5 Αστέρια” της Α΄ Κατηγορίας αυτού του τύπου τουριστικών καταλυμάτων, γεγονός που τους επιτρέπει να μπορούν να ορίζουν πολύ υψηλές τιμές ανά 24ώρο. Το αν δουλεύει πλέον η επένδυση...; Μία απλή επίσκεψη εκεί στα ορεινά της Ευρυτανίας και μάλιστα μέσα στο έλατο θα σας δώσει κάθε απόδειξη.
Δασικό περιβάλλον γύρω από την τουριστική επένδυση

Η τρίτη τουριστική εγκατάσταση

Εδώ όλα έγιναν όπως και στην ανάπτυξη της πρώτης τουριστικής εγκατάστασης. Το παλιό οίκημα των 199.95 τετραγωνικών μέτρων ανακατασκευάσθηκε σε ξενώνα πρώτης κατηγορίας.
Δίδυμοι ξύλινοι ξενώνες υπό κατασκευή και διαμόρφωση εξωτερικών χώρων

Τι θέλει να πει ο ποιητής...

Ο μύθος για τους καταξιωμένους Περιστεριώτες που επένδυσαν και επενδύουν στην πανέμορφη ορεινή Ευρυτανία, δεν έχει προς το παρόν αίσιο ή άλλο τέλος. Όλα βρίσκονται σε εξέλιξη.

Γνωστός μυθολόγος, ανέφερε στην ιστοσελίδα μας ότι για τις συγκεκριμένες επενδύσεις γης του ζεύγους των Περιστεριωτών, ερευνάται από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες αν αυτές μεταφέρθηκαν από άλλη περιοχή της χώρας. Δεν εξήγησε, όμως, παρότι ρωτήθηκε επίμονα τι εννοεί και από που και με ποια στοιχεία συνάγει το μύθο... αλλά απλώς αρκέστηκε στο “ξέρουν αυτοί που πρέπει να ξέρουν”...(!!!)
Εν αρχή το τοιχίο της ηλεκτρικής παροχής και οριοθέτησης της εισόδου των εγκαταστάσεων του ξενώνα

Λίγα πράγματα για τους Γοριανάδες Ευρυτανίας

Οι Γοριανάδες είναι ένας μικρός γραφικός οικισμός, χτισμένος μέσα στο πράσινο σε υψόμετρο 900 μ., στο δρόμο Καρπενησίου – Προυσού σε απόσταση 5 χλμ. περίπου από το Καρπενήσι και έχει πληθυσμό μερικών δεκάδων κατοίκων.
Γοριανάδες Ευρυτανίας. Είναι διακριτό ότι από εγκαταλελειμμένος ορεινός οικισμός έχει μετασχηματισθεί σε τουριστικό προορισμό με θαυμάσιες εγκαταστάσεις

Τα παλαιότερα χτισμένα σπιτάκια είναι πέτρινα, δίνοντας ένα παραδοσιακό τόνο στον οικισμό, όχι όμως και εγκατελειμένα δεδομένου ότι οι ιδιοκτήτες τα φροντίζουν και τα συντηρούν. Οι Γοριανάδες αποτελούν πολύ καλή πρόταση διαμονής. Αν σας συναρπάζει η φύση και το περπάτημα στο δάσος, ακολουθήστε το μονοπάτι προς Κορυσχάδες και επιστροφή από Χαλίκι (μήκος μονοπατιού 2,5 χλμ.). Στον κεντρικό δρόμο της Ποταμιάς και αριστερά υπάρχει το εκκλησάκι της Παναγιάς της Μεσαμπελιάς (Κοίμηση της Θεοτόκου). Απομεινάρι του άλλοτε ομώνυμου μοναστηριού που καταστράφηκε το 1821 και ξαναχτίσηκε το εκκλησάκι του ύστερα από την απελευθέρωση. Ενδιαφέρον παρουσιάζει μια φορητή εικόνα του Αγ. Τρύφωνα, έργο του 18ου αιώνα, καλής τέχνης.

Απέναντι από τη Μεσαμπελιά υπάρχει το πασίγνωστο πάρκο υπαίθριων δραστηριοτήτων, όπου μπορείτε να κάνετε ιππασία υπό την καθοδήγηση ειδικευμένων οδηγών, να ασχοληθείτε με την τοξοβολία, την καταρρίχηση από ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις, ή ...απλά να απολαύσετε το καφεδάκι σας σε ένα τέλειο φυσικό περιβάλλον και έναν αριστοτεχνικά διαμορφωμένο χώρο που θυμίζει αμερικάνικο σαλούν του προπερασμένου αιώνα.

Το όνομα τους σε συνδυασμό με τον γειτονικό οικισμό των Κορυσχάδων λέγεται ότι το οφείλουν στο ότι οι περισσότερες οικογένειες γεννούσαν πολλά αγόρια (Αγοριανάδες - Γοριανάδες) ενώ οι οικογένειες στο διπλανό χωριό γεννούσαν πολλά κορίτσια (Κορυτσάδες – Κορυσχάδες).

...............

Υ.Γ.1: Οι φωτό που υπάρχουν και παρουσιάζονται στο ποιο πάνω κείμενο δημιουργήθηκαν με μηχανήOLYMPOUS, ISO 64, διάφραγμα 2.97 και ταχύτητα έκθεσης 1/100. Νεώτερες φωτό με ολοκληρωμένες τις τουριστικές επενδύσεις του ζεύγους σε νεώτερη ανάρτηση, μετά την ολοκλήρωση της τουριστικής περιόδου. Μην τις διαφημίσουμε κιόλας...

Υ.Γ.2: Όλα όσα αναφέρονται ποιο πάνω, πηγάζουν από δημοσιοποιημένα επίσημα έγγραφα στοιχεία που είναι αναρτημένα σε επίσημους ιστότοπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Για όποιον ενδιαφέρεται αρκεί μία πολύ μικρή έρευνα στο διαδίκτυο για να τα βρει και να τα “κατεβάσει”.

Υ.Γ.3: Βο(υ)ας, -Βόας ή Βούας-, είναι ένα μικρού μήκους άκακο φίδι που συναντάται στην Ελλάδα σε ορεινές ή αμμώδεις περιοχές. Είναι άκακο προς τον άνθρωπο, συνήθως έχει μειωμένη όραση και χαμηλού επιπέδου ευφυΐα και όταν απειλείται σηκώνει το υπερμεγέθες κεφάλι του εν είδη απειλής πριν τραπεί σε φυγή για να καλυφθεί ανάμεσα σε βράχους και πεσμένα φυλλώματα. Στην πράξη, σύμφωνα με ερπετολόγους, συμπεριφέρεται όπως η στρουθοκάμηλος. Κρύβει το κεφάλι του και το μεγαλύτερο μέρος του σώματος του νομίζοντας ότι δεν το βλέπουν οι εχθροί του.

Τρέφεται με έντομα, μικρά τρωκτικά και σε ακραίες περιπτώσεις με παραγινωμένα σικάτα φρούτα.

Σε μία μάλιστα περίπτωση παρατηρήθηκε να έχει δαγκώσει σφικτά ένα ώριμο νεκταρίνι που είχε αφεθεί στα αζήτητα να σαπίσει... στην προσπάθεια μάλιστα των ερευνητών να απομακρύνουν το ζουμερό νεκταρίνι από το άκακο ερπετό, αυτό τυλίχθηκε σφικτά επάνω του, αρνούμενο να το αποχωρισθεί. Η συμπεριφορά αυτή θεωρήθηκε ως πρωτοφανής αφού σπάνια ερπετά έχουν τέτοια έλξη προς τα νεκταρίνια, φρούτα που αν μη τι άλλο έχουν όξινη γεύση.

Ο επικεφαλής των ερευνητών συμπέρανε ότι το ερπετό ενδιαφέρονταν για το “κουκούτσι” του φρούτου που γεννα΄νέο “πλούτο”, αφού το σαρκώδες μέρος του, δεν κρατά πολύ, πόσο μάλλον που ο βο(υ)ας ήταν σε νεαρή σχετικά ηλικία...
Βόας ή Βούας ο ελληνικός

Υ.Γ.4: Το 2ο μέρος της έρευνας για τους “Καταξιωμένους Περιστεριώτες” και τις επενδύσεις τους σε ονειρεμένα ορεινά μέρη, θα έχει σαν θέμα τα ορεινά Λαγκάδια Αρκαδίας και την περίφημη λαγκαδινή αρχιτεκτονική. Εκεί που η φθηνότερη διαμονή για ένα διήμερο ξεκινά από το ευτελές ποσό των 270 ευρώ και φθάνει τα 400, εκεί που τα πέτρινα καταλύματα έχουν διαχρονικές ονομασίες ενδόξων τέκνων του πολιτισμού και του ελληνισμού, όπως π.χ. το ισπανικό καλλιτεχνικό παρατσούκλι που απέδωσαν στον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο οι ευγενείς της Ισπανικής Αυλής στα μέσα του 15ου Αιώνα...

Οι καλές προσπάθειες και η συνετή επενδυτική πρακτική πρέπει να επιβραβεύονται και να προβάλλονται... Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για γνήσια ή “υιοθετημένα” τέκνα της ένδοξης πόλης του Περιστερίου που πρόκοψαν δραστηριοποιούμενα με τα δημοτικά της...

Για την απόδοση “Εκδορεύς”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Από το Blogger.